“Kızıl Hasat”: 'House of the Dragon 2. Sezon 7. Bölüm' İncelemesi

Sezon finali için artık gün saymaya başladığımız House of the Dragon, "The Red Dragon and the Gold"un haftalar sonrasında nihayet karşımıza izlenebilir bir bölüm çıkartmayı başarıyor.

⚠️

Yazı spoiler içeriyor olacak, lütfen dikkat et.

Meleys’in, Rook’s Rest semalarında Vhagar ile çarpışmasından bu yana gördüğümüz en sinematik sahnelere ev sahipliği yapan bölümdü "Kızıl Hasat".

Addam of Hull

Geçtiğimiz hafta, Targaryen mahzenlerindeki sahipsiz ejderhalara yeni biniciler aramaya başladığımız bir bölüm izlemiştik. Darklyn Hanesi lordlarından Steffon Darklyn için mutlu sonla biten bir hikâye olmamıştı ama Silverwing ve Vermithor için binici olabilecek yeni adaylarla yeni mülakatlar gerçekleştirmeye devam ediyoruz.

Fakat ondan öncesinde, altıncı bölüme Seasmoke’un kendi binicisini seçmesiyle veda ettiğimiz, eski kocası Laenor’un ejderhası Seasmoke’a binen bu gizemli adamın kim olduğunu öğrenmek için Syrax ile yola çıkan ve soluğu Hulllu Addam’ın yanında alan Rhaenyra ile başlıyoruz bölüme.

Bu adamın kim olduğunu ve hangi cüretle kendi himayesindeki bir ejderhaya binmeye yeltendiğini öğrenmeye çalışan kraliçe, Addam’ın kendisi önünde diz çöktüğünü görünce ufak bir rahatlama yaşıyor. Çünkü bir Targaryen olmadığı bariz bir biçimde belli olan bu alt tebaa mensubu genç adamın, bir bölüm önce kanında fazlaca Targaryen kalıntıları taşıyan soylu bir lordu nasıl kavurduğunu gözleriyle gördüğü Seasmoke’a binebilecek cesareti nasıl gösterdiğini algılamaya çalışıyor doğal olarak.

Addam ve Alyn hakkında önceki yazılarımızda konuşmuştuk. Laenor Velaryon’un oğulları olarak anılmış ama aslında Corlys Velaryon’un gayrimeşru çocukları oldukları ortaya çıkmıştı. Daha doğrusu dizide bu şekilde olmamıştı ama en azından kitapta çıkan dedikodular bu yöndeydi.

Şimdiye kadar yavaş yavaş işlenilen diğer ejderha binicilerimizin hikayesi de nihayetinde bu bölümde bir sonuca ulaştı.

Targaryen tohumları

Sezonun ilk bölümlerinde ucube Aemond’un gittiği bir meyhane görmüştük ve bu sahnenin açılışında bir grup genç kız dans etmekle meşguldü. Aralarında açık renk saçlarıyla, güzelliğiyle dikkat çeken biri vardı ve o yazımızda da bu kızın, üreme sevdalısı olan Targaryenlar’ın şehrin dört bir yanına saçılmış olan gayrimeşru tohumlarını temsil ettiğini konuşmuştuk.

İşte bu tohumların bir araya getirildiği ve ne yazık büyük bir çoğunluğunun vahşice katledildiği kanlı ve kızıl bir hasat izletiliyor bize. Kraliçe tarafından kendi rızaları dahilinde toplatılıp Dragonstone’a getirilen Targaryen tohumları, Ejderhaların Dansı döneminin gidişatını değiştirebilmek ve çoğunluğu da yaşadıkları sefil hayattan kurtulabilmek adına binicisiz ejderhalar için aday olmayı kabul ediyor.

Vermithor

Dizinin açılış sahnesinde gördüğümüz Kral I. Jaehaerys'in ejderhası olan Vermithor, hayatta olan en güçlü ve yaşlı ejderhalardan bir tanesi. Yeşillerdeki Vhagar’ın karşısına çıkabilecek neredeyse tek hayvan olan Vermithor’a bir binici bulabilmek stratejik açıdan oldukça önemli. Yedi diyarın en vahşi hayvanlarından biri olarak bilinen ejderhanın yeni binicisini seçme merasimi de en az kendisi kadar gösterişli oluyor elbette.

Targaryen tohumlarının topluca indirildiği mahzen, devasa hayvanın ufak bir üfürüğü ile nazi toplama kamplarındaki gaz odalarına dönüşüveriyor ve böylelikle bir kez daha “Targaryenlar yanmaz!” tezinin çürütüldüğünü görmüş oluyoruz.

Hugh the Hammer

Uzun zaman sonra bu dizide izlemeye gerçekten değer bir sahneyle daha karşılaşıyoruz. Ejderhaların korkaklara tahammülünün olmadığı bir kez daha vurgulanıyor, insanlar can havliyle sağa sola kaçışmaya çalışırken, kraliçe Rhaenyra VIP locasından canlı canlı olan biteni izliyor ve delikanlı bir adam çıkıp yanındaki kadını korumak uğruna kendini Vermithor’un önüne atıyor.

Ve böylelikle, sezon boyunca hikâyesine ufak ufak konuk olduğumuz, sefil hayatına üzüldüğümüz ancak aslen I. Jaeharys’in öz be öz torunu olan Demirci Hugh, koca bebek Vermithor’un yeni binicisi oluyor.

Silverwing

Diğer yanda, yine sezon içerisinde ara sıra rastladığımız Ulf, aynı mahzende bulundan bir diğer ejderha Silverwing’e çok daha farklı bir yaklaşım sergiliyor.

İlk başta Dragonstone’a gitme konusundaki isteksizliğinden de anlaşılacağı gibi Vermithor’un sıcak salyalarından kaçmaya çalışırken kendini Silverwing’in ejderha yumurtaları içinde bulan Ulf, cesaretiyle değil, tam tersi korkaklığıyla etkiliyor Alysanne Targaryen’ın eski ejderhasını.

Siyahların ejderha listesini artık şu şekilde güncelleyebiliriz:

Rhaenyra / Syrax
Daemon / Caraxes
Baela / Moondancer
Jace / Vermax
Hugh the Hammer / Vermithor
Ulf the White / Silverwing
Addam of Hull / Seasmoke

Bu listeye eklenecek olan bir isim daha var ama spoiler olmaması adına o kişiyi ve ejderhasını sonrasında konuşalım. 🙃

Oscar Tully

Bölümün önemli bir diğer olayı da Harrenhal topraklarında gerçekleşti. Bu kasvetli şatoyu gördüğümüz zaman artık kusasımız geliyor biliyorum ama sonunda önemli bir sahneye ev sahipliği yapabildiği için de mutluyum açıkçası.

Grover Tully’nin ölümüyle nehir topraklarını birleştirme girişimleri hızlanıyor fakat Daemon’ın burada planına dahil etmediği, önemsiz gördüğü Oscar Tully gibi son derece büyük bir problemi var.

Vasallerin bir araya geldiği toplantıda kendine tecrübeli diyebilecek lordların bile gösteremeyeceği cesareti göstererek Deamon’ı küçük düşürüp nehir lordlarının yeminlerini bozan kişiler olmadığını kanıtlıyor küçük adam. Arada kaynayıp giden Rhaenyra'nın eski platoniği Willem oluyor ama ne yalan söyleyeyim, Willem Blackwood'u sevmiştim ben.

Yeşiller

Yeşiller cephesinde ise işler hiç yolunda değil. Kral’ın Şehri semalarında görülen tehlike, bütün halkı alarma geçiriyor ve naip, eli ayağına karışmış biçimde Vhagar’ın yanına koşuyor.

Final sahnemizde ise neredeyse Game of Thrones’un "The Iron Throne" isimli final bölümünde Daenerys Targaryen’ın ikonik sahnesi kadar güzel bir kare veriyor bize kraliçe Rhaenyra.

Vhagar üzerindeki Aemond’un ise ilk defa bir şey karşısında endişe duyuşunu görüyor ve kraliçenin arkasında duran üç ejderha ile birlikte korkuyu iliklerine kadar hissedişine şahit oluyoruz.

Final

Sezon finalinden önce işlerin birbirine karıştığı, aksiyonu bol, Alicent’ın gereksiz mental çöküşü hariç gayet keyifli ve dizinin isminin hakkını veren bir bölüm izledik. Ayrıca, bu kadar iyi olmasındaki sebeplerden bir diğeri de Criston Cole’ü görmememizdi diye düşünüyorum.

Haftaya yayınlanacak olan bölümle birlikte bu kasvetli ortama en az iki yıl gibi bir süre ara vereceğiz. Umarım yeni sezonda yaşanacak olan devasa olaylar konusunda derslerine daha iyi çalışabilirler. Çünkü bu hikâye çok daha iyisini hak ediyor.