İlk bölümün ardından yaşanan bariz düşüş, hikayenin tonunu afallatmıştı; ancak 4. bölüm sanki başka bir yönetmenin elinden çıkmışçasına kendine geliyor. Derry'nin sokaklarında dolaşan o huzursuzluk, sonunda ete kemiğe bürünmüş gibi. Bölüm, izleyiciye "asıl hikaye şimdi başlıyor" diyen bir özgüven yüklüyor ve bunun en büyük sebebi, artık gerçekten bir Stephen King anlatısının içinde olduğumuzu hissettirmesi.
Hanlon Ailesi ve karanlığın eşiği
Hanlon Ailesi'nin kasabanın tuhaflıklarını fark etmeye başlaması, bu karanlık dönüşümün mihenk taşlarından biri adeta. Onların her adımında devreye giren iç gıcıklayıcı his, sadece tehdit hissini büyütmekle kalmıyor, aynı zamanda uzun süredir beklediğimiz gerçek Derry atmosferinin kapısını aralıyor.
Bölüm sadece Hanlon Ailesi'ne odaklanmıyor tabii. Derry'nin ucubeliklerinin aslında sıradan bir tesadüf olmadığını, aksine kasabanın ruhuna işlenmiş bir yazgı olduğunu usulca anlatıyor. Normalde yan karakter çizgisinde kalacak gibi görünen karakterler, bu bölümle beraber hikayenin omurgalarından birine dönüşüyor.
Fakat dizinin bazen konudan konuya atlama gibi bir durumu var. Ne kadar dikkatli izlerseniz izleyin, takip etmesi zor olan bir karmaşa, ya da artık karakter tanıtma problemi mi desek bilmiyorum... Durduk yere araya giren reklamlar gibi ekstradan meşgul eden, dikkat dağıtan öğeler hikayenin gidişatını olumsuz etkiliyor.
O'na giden yol
Son anlara yaklaştıkça dizi, izleyicinin uzun zamandır beklediği o büyük karşılaşmaya doğru yürümeye başlıyor. Henüz düşündüğümüz kişiyle yüz yüze gelmesek bile, onun kökenine doğru uzanan kocaman bir gölgenin üzerinde yürümeye başlıyoruz.
Köken hikayenin derinliklerine inilmesi riskli, heyecan verici ama artık gerekli bir tercih. Fakat bu bölümde görüyoruz ki yazarlar da bu riskin farkında ve sonunda hikaye, It evrenine yakışır biçimde genişletilmeye başlıyor.
Belalı eve dönüş
Derry'de bir şeyler ters gidiyorsa, yol illa ki o eve çıkar. Bu bölüm de tam bu noktada It evrenine daha önceden aşina olan izleyicisinin gönlünü alıyor. Ev sadece fiziksel bir mekan değil, izleyicide anında ateşlenebilecek bir fitili yakma gücüne sahip; gerçek korkuya. Dizinin bu evi bu kadar yerinde kullanması ise bölümü bir anda birkaç seviye yukarı yaşıyor.
Eğer bu dönüş sadece nostaljik bir bakış olarak kalmazsa, ki hiç sanmıyorum, hikayemiz şükür ki buradan sonra kendisi için ciddi bir rota çizecek.
Politikalar arasında
Amerikan hükümeti ve askerlerinin paranormal olaylardan faydalanma düzeni sadece kurmaca bir evren gerçekliğine değil, gerçek dünya tarihinin de birçok noktasıyla örtüşüyor. 20. yüzyılın, her olağanüstü varlığı silaha dönüştürme refleksi, dizi tarafından oldukça yerinde dokunuşlarla ekranlara taşınmış. Bu tercih de hikayeyi gerçekçi kılmakla kalmayıp aynı zamanda tehlikenin boyutunu da iki katına yükseltiyor.
Dizinin siyasi alt metni Derry'nin karanlığına yeni bir katman eklerken, dönemin ırkçılık meselesini de içinde barındırıyor. İzlerken 1960'larda Hanlon'lardan biri olmadığımıza şükreder hale geliyoruz neredeyse. Aynı zamanda kendi çıkarlarını gözeten insanlar topluluğuyla da karşı karşıya olduğumuzu söyleyebiliriz. Bu ikili tehdit de zaten problemli olan Derry havasını daha da solunamaz bir hale getiriyor.
Derry'nin çocukları
Ne olursa olsun bölümün temel nabzını yine çocuklar tutuyor. Derry'nin laneti bir kez daha masumiyetin üzerine çökerken, dizi karakter özelinde klasikleşmiş olan bariz King motiflerini ihmal etmemeye özen gösteriyor. Fakat aile üyeleriyle paylaşılan düşünceler ve gerçekler, ne yazık ki bu paranormal problemi çocuklar adına daha da çözülemez bir hale getiriyor.
Ve elbette O. Henüz görünmedi belki ama bölümün her yerinde varlığını hissettiriyor. Ortaya çıkmadan bile bu kadar heyecanlandıran, ürperten ve tarifsiz korkular yaşatan karakterimiz, Derry'nin derinliklerinde ortaya çıkmayı bekliyor ve kendi sahnesini hazırlıyor sanki.
Ritmini bulan bir karanlık
Özetle 4. bölüm, dizinin sonunda gerçek ritmini bulduğunun açık bir kanıtı. Eğer bu tempo önümüzdeki bölümlerde de sürebilirse, It: Wecome to Derry güçlü bir ön hikaye olarak hafızalara kazınabilir. Korku, mitoloji, politik arka plan ve paranormal olayların yavaş yavaş birleştiği bu bölüm, aradaki ikinci ve üçüncü bölümlerin ani düşüşü sonrasında bize güzel bir oh çektiriyor ve yolun geri kalanı için umut verici bir ışık yakıyor.
Yaren Özbebek
Dizi, sonunda kendi hikayesini anlatmaya başlamak için hazır görünürken, bize de bu evden çıkacak "o" şeyi beklemek kalıyor.
🎈
Yorumlar