Joe Goldberg ile yıllardır süren hastalıklı ilişkimizi nihayet sonlandırmış bulunuyoruz ama geldiğimiz bu nokta gerçekten olması gereken yer miydi, işte orası tartışılır. 

🔪
Yazı, You dizisine dair spoiler içeriyor olacak.

İlk üç sezonuyla gerilim, gizem ve karakter derinliği açısından ciddi anlamda ivme yakalamış bir dizinin, son iki sezonda bu kadar dağılması bana hayal kırıklığından başka bir şey hissettiremedi. Özellikle 5. sezonun genel havası, dizinin kendi tonunu kaybettiğini net bir şekilde gösteriyor. You’ya özel olan karanlık ama kontrollü atmosfer, karakter merkezli anlatım ve ahlaki bulanıklık, yerini artık ne yaptığı belli olmayan bir tür keşmekeşe bırakmış.

Sezonun en büyük problemi, "ne anlatmak istiyoruz?" sorusuna bir türlü cevap veremiyor oluşu. Bir yanda Joe’nun nihayet yüzleştiği geçmişi, diğer yanda Teksas Katliamı'nı anımsatan, orta karar korku filmlerinden esinlenilen ama hikâyeye absürtlükten başka bir katkısı olmayan kırık kopuk sahneler… Bu ikisi bir arada yürümüyor. Final bölümlerinde atmosfer öyle bir karikatürize hale geliyor ki, izlerken kendime "ben hâlâ You mu izliyorum, yoksa başka bir evrene mi ışınlandım?" diye sordum. Özellikle bazı şiddet sahneleri ve karakter davranışları, dizinin ilk sezonlarındaki kontrollü anlatım diline tamamen ters düşüyor.

Maddie & Reagan

Kate’in ikiz kardeşlerinin hikâyesi, karmakarışık bu sezon içerisinde bizi durduk yere meşgul edip alıkoyan, tam bir zaman kaybı olarak niteleyeceğim şeylerden sadece bir tanesiydi. Bu yan karakterlere ayrılan sürenin Joe’nun psikolojik döküntü ve çözümlemelerine, iç hesaplaşmalarına ayrılması çok daha anlamlı olurdu diye düşünüyorum. O sahnelerde kaç kez oflayıp pofladım sayamadım, zaten 10 bölümlük sezonun yer yer sürükleyiciliğini kaybetmesinin temel nedenlerinden biri de buydu. Dört ya da altı bölümle çok daha derli toplu ve etkili bir kapanış yapılabilirmiş.

Başına gelenler

Peki ya Joe Goldberg’ün akıbeti? Elbette bir noktada tutuklanması, hatta yargılanması gerekiyordu. En başından beri izlediğimiz şey, er ya da geç patlayacak bir bombaydı zaten. Ama bu kadar fantastik olaylar silsilesinden sonra bu şekilde cezalandırılması da bana pek tatmin edici gelmedi. Yıllardır izlediğimiz karakterin düşüşünün bu kadar sıradan olması, şimdiye kadar emekle örülen dramatik ağırlığı fazlasıyla silikleştirmiş. Daha yaratıcı, daha vurucu bir son kesinlikle mümkündü.

Daha güçlü bir final

Açıkçası bence şöyle bir final ile daha mantıklı bir sonuca ulaşabilirdik;

"Joe, Bronte’den de bir şekilde kaçıp, daha önce de yaptığı gibi yepyeni bir ülkede bambaşka bir hayata başlar."

Bu, hem dizinin temelinde yatan "kaçış" temasına sadık bir final, hem de o ve onun gibi tehlikeli şahısların aramızda dolaşmaya devam ettiğini vurucu bir şekilde anlatan daha gerçek bir bitiş olurdu. You zaten ilk sezondan bu yana gerçekçilik ve kurgu arasındaki ince çizgide yürüyen bir dizi. Böyle bir sonla da o çizgiye daha sadık kalınabilirdi diye düşünüyorum.

Baştan savmalık

Hikâye, sezondan sezona kendi kimliğinden o kadar uzaklaştı ki, bu haliyle finalin etkileyici olmasını beklemek biraz saflık olurdu sanırım. Joe’nun iç sesi bile artık karakteri tanımlamıyordu. O sarkastik, zaman zaman karanlık mizah barındıran monologlar yerini sürekli aynı şeyleri tekrarlayan boğuk düşüncelere bırakmış. Bizi Joe’yla bağlayan şey onun zihnindeki karmaşaydı ama bu sezon ne yazık ki o karmaşayı bile yeterince vermekle uğraşmadı. 

Tüm bu dağınıklığa rağmen sezonun tek tutarlı tarafı oyunculuklardı diyebilirim. Penn Badgley her zamanki gibi Joe karakterinin kırılganlığını, karanlığını ve deliliğini mükemmel yansıtmış. Özellikle son kısımlardaki çöküş sahneleri oyunculuk anlamında fazlasıyla etkileyiciydi. Yan karakterlerde de performanslar üst düzeydi; senaryo zayıf kalsa da oyuncular ellerinden gelenin fazlasını yapmış.

Sonuç olarak You’nun final sezonu, karakterin hikâyesini sona erdirme iddiasıyla yola çıkıp, kendi çizgisinden kopan, tonunu kaybeden ve fazlasıyla uzatılmış bir veda sunuyor bize. İlk sezonlardaki gerilim duygusunun, karakter analizinin ve stilize anlatımının yerinde yeller esiyor. Olması gereken bir kapanış değil, yalnızca bir "son" olmuş. Joe Goldberg’ün hikâyesi daha rahatsız edici ve daha yaratıcı bir şekilde bitmeliydi. İzleyiciler olarak zekice yazılmış bir finali hak ediyorduk ve Joe, kesinlikle çok daha fazlasını hak ediyordu.

Paylaş